Susznik murowany

Stosownie do miejsca sporządza się kanał ogniska cały z mocnej żelaznej blachy z dnem, i wiekiem, obydwie ściany płaskie wzmacnia się nadto, przytwierdzając do nich stare blachy z pieca; inne ściany nie potrzebują być tak silne i wystarczy blacha. Wielkość ogniska decyduje o wielkości susznika, który może być 95 cm. długi, a 79 cm. szeroki, zresztą może być większy lub mniejszy według miejsca. Ognisko stawia się na wysokości 79 cm. od podłogi, aby skrzynia susznika, którą na nim się stawia, w wygodnej i przystępnej wysokości stała. To ognisko powinno być w stosownym miejscu tak obmurowane, aby z przodu i na przeciwległej stronie (z tyłu) było cegłą okrążone, a na bokach od muru nieco było oddalone. W około muszą się te cztery mury 0,5 m wyżej nad ognisko wznosić, aby na nie można położyć susznik. Pod kanałem ogniskowym znajduje się jama, która oraz za grupkę popiołową służy, a przez nie wciska się powietrze do kanału susznika, tu się mocno ogrzewa i pomaga do suszenia owoców; wilgotne zaś powietrze wychodzi przez otwory umieszczone na pokrywie susznika. W murach otaczających susznik znajdują się również u dołu otwory, aby zimne powietrze zawsze wpływało i do kanału ogniska się raźno dostawało. Skrzynia susznika składa się z 4 przedziałek, ustawionych ponad sobą; przykrywa jej, również i drzwiczki, muszą być z mocnych desek sporządzone i zewnątrz blachą obite. Kanały susznika mają być czystym piaskiem wysypane.

Susznik w ten sposób urządzony może być 1 metr 10 cm. wysoki, około 1 metra głęboki, 87 cm. szeroki, kosztuje 2.5 do 30 zł. a suszy bardzo dobrze i prędko; trzeba go opalać pomału tylko drzewem bukowym lub węglem torfowym, a nie drzewem sosnowym lub wręgiem kamiennym, gdyżby owoce mogły się łatwo spalić.